Konijnenverdriet

Vanavond hebben we afscheid genomen van één van onze vier jonge konijntjes. Vanmiddag ontdekte Blutch-v dat één konijntje wel heel stil in een hoek van het nest lag. Na verder onderzoek door mij bij thuiskomst moest ik inderdaad vaststellen dat een wit konijntje was overleden. Blutch-dochter brulde het uit van verdriet. Blutch-zoon bleef er rustig onder. "Kan gebeuren", zei hij na een aantal huilbuien van z'n zus. Zo nuchter als hij toen reageerde, zo hard brulde hij het uit toen we een uurtje later het konijntje met een officiële plechtigheid in de achtertuin ter aarde bestelde. Een emotionele gebeurtenis voor de Blutch-kids...

In memoriam...