Zaterdag zijn we met de kinderen naar mijn geboorteplaats(Woudenberg) gereden om daar getuige te zijn van een heuse veldslag. Dit was ter nagedachtenis aan de strijd die door de Nederlandse soldaten in mei 1940 op de grebbelinie is geleverd. Natuurlijk maakte mijn schoonzus(de vrouw van Blutch-broer) ons attent op deze gebeurtenissen aangezien mijn broer ongeveer elke vierkante meter van deze linie op z'n duimpje kent(zie zijn website
www.grebbelinie.nl)
De foto's van deze dag kan je
hier vinden.
Dierenvriend Blutch-dochter wilde maar al te graag even plaatsnemen op het strijdros van één van de soldaten:
Blutch-zoon is toch meer van het betere knal en schietwerk:
Dat bleek ook vanmorgen in de kerk toen hij trots uit de kindernevendienst terugkwam en ons zijn prachtige tekening van bunkers, soldaten en schietende tanks liet zien... (nou maar hopen dat de rijen achter ons niks hebben opgemerkt)
