Naar de haaien...

Eindelijk hebben we weer een abonnement op de dierentuin! Vanaf vorige week vrijdag is de Blutch-family weer regelmatig in de Arnhemse Burgers-zoo te vinden. Blutch-zoon wil altijd als eerste naar de haaien(letterlijk dan) dus daar hebben we eerst een tijd rondgestruind. Blijft inderdaad prachtig om te zien, jammer dat het zo druk was door de hersftvakantie. Om bij de glazenwand van de Ocean te kunnen geraken moet je als rugbyspeler jezelf in de menigte storten. De speeltuin is natuurlijk ook een geliefd tijdverdrijf voor de Blutch-kids terwijl wij als Blutch-ouders in de kou zitten te vernikkelen. Het is dat er een leeftijdsgrens van maximaal 12 jaar voor de speeltuin geldt anders hing ik allang in de touwen van de klimtorens om weer wat op temperatuur te komen.
Helaas is een deel van het park afgesloten vanwege een nieuw te bouwen accomodatie voor nog onbekende diersoorten(tenminste niet bekend bij ons, ik neem aan dat ze bij Burgers-zoo wel weten wat ze aan het bouwen zijn ;-) ).
En natuurlijk kan ik me weer uitleven met fotograferen, hieronder zijn de eerste foto's van ons zoo-seizoen te zien...

Het drama van Oradour-sur-Glane

De vakantie lijkt alweer maanden geleden. De winkels liggen al weer vol met Sinterklaas en Kerst spullen, terwijl ik nog bezig ben met het uitzoeken van onze vakantiefoto's. Een groot deel van deze foto's is genomen in Oradour-sur-Glane. Dit is een Frans dorpje in het midden van Frankrijk waar de Duitse SS panzerdivisie "Das Reich" op 10 juni 1944 642 inwoners vermoorde. Zowel mannen, vrouwen als kinderen werden in koele bloede vermoord als een vergeldingsactie in opdracht van Adolf Diekmann. Alle gebouwen werden vervolgens geplunderd en in brand gestoken. De Franse regering besloot de ruïnes te behouden in de staat zoals de Duitsers het hadden achtergelaten. Zeer indrukwekkend om hier tussen de ruïnes rond te lopen en er bij stil te staan watvoor drama hier heeft afgespeeld. Ik heb getracht met m'n foto's de trieste sfeer vast te leggen.
De foto rechtsboven heb ik genomen in de kerk waar zich een onbeschrijvelijk drama heeft afgespeeld. Alle vrouwen en kinderen werden door de SS in deze kerk bijeen gedreven waarna een explosief met gas in de kerk werd ontstoken. Nadat de Duitsers ontdekten dat via een opening frisse lucht naar binnen kwam openden deze de deuren van de kerk om vervolgens iedereen neer te schieten die nog in leven was. Uiteindelijk werd de kerk in brand gestoken. Eén vrouw wist via een raam te ontsnappen, de overigen vonden hier de dood...

De wrakken van auto's liggen her en der verspreid tussen de ruïnes. Op de onderste foto is de rails en bovenleiding van de tram nog te zien.

Hoe is het mogelijk dat mensen tot zulke gruweldaden in staat zijn....

Nieuwe header

Blutch-(v)echtgenoot heeft een nieuwe Malie-p-header dus dan kan ik natuurlijk niet achterblijven. Ik heb er voor gekozen m'n hobby's en intresses erin te verwerken. Blutch-v wil zelf nooit op de foto dus die is er helaas niet in verwerkt ;-) Verder spreken de foto's in de header waarschijnlijk voor zich maar ik zal het toch maar toelichten: Blutch-J, Blutch-R, fotografie, windsurfen en alles over WO II.

Rus en Japanner

Onze nieuwe huisgenoten zijn vandaag aangekomen! Jawel, in meervoud, een Rus en een Japanner. We hebben toch maar besloten dat Rowan ook een konijn krijgt zodat Joyce's konijn niet zo alleen zal zijn. Het hok dat opa R. gebouwd heeft is berekend op 2 konijnen dus dat was geen probleem. De konijnenfokker waar we onze hangoordwergjes hebben gehaald heb ik nog gevraagd wat zijn mening is over het gebruik van een knaagsteen(zie eerder bericht "konijnigheden"). Helaas zei hij ook dat het zeer slecht is voor de konijnen dus heb ik de knaagsteen ongebruikt weer uit het hok verwijderd. Mocht iemand nog behoefte hebben aan een knaagsteen dan is deze gratis af te halen bij ons thuis...
Hieronder de foto's van Joyce met Snuffie en Rowan met Stampertje .

Strak

Gisteravond ben ik bezig geweest oude video 8 bandjes over te zetten naar m'n computer om deze vervolgens in een flitsende video te veranderen. Vandaag liet ik het resultaat aan Corien zien. Haar reactie: "Toen zag je er nog strak uit!!!" Gelukkig heb ik de squash afspraak voor komende dinsdag niet vergeten want er moet nog hard gewerkt worden om weer zo "strak" te worden als toen... ;-)
Hieronder is de strakke video te zien(afwisselend is J. en ik te zien)

Konijnigheden

Toen ik klein was dacht ik altijd dat mijn konijnen een geweldig bestaan hadden. Sinds vanmorgen ben ik daar niet meer zo zeker van... Joyce krijgt morgen voor haar verjaardag(4 oktober) een konijn. Dus ik denk, even snel wat konijnevoer en stro halen bij de dierenspeciaalzaak zodat onze nieuwe huisgenoot zich direct bij ons zal gaan thuis voelen. Bij de schappen konijnevoer aangekomen merkte ik dat ff snel te voorbarig was. Niet keus uit 2 of 3 soorten voer maar minstens 10!! Van goedkoop tot onbetaalbaar, van baby tot bejaard konijn... voor elke fase van het leven is er wat te koop. Terwijl ik de grootste(en goedkoopste) zak uit het schap pak besluit ik toch maar advies te vragen aan de verkoper. "Ja, u kan die zak voer wel kopen maar dan moet u er wel vitamine pilletjes bijnemen of u neemt dit hoogwaardige voer.". Ondertussen wijst hij naar de rij voer van baby tot bejaard konijn. Het kost maar 3 keer zoveel, maar dan zit er schijnbaar alles in. "Hoe oud is uw konijn?" vraag hij. Ik twijfel even(konijn komt morgen pas en ik weet de leeftijd nog niet zeker). "Ik denk zo'n 4 maanden", zeg ik. "Volwassen dus", zegt de verkoper beslist. "Volwassen?" vraag ik met een ongeloofwaardige blik in m'n ogen. We hadden Joyce een baby(=jong) konijn belooft en niet een volwassen konijn! Dit konijn heeft dus al een heel leven achter zich, van baby tot volwassenheid. Waar wij minstens 21 jaar over doen(sommigen iets langer ;-) ) daar doet een konijn 4 maanden over. In die 4 maanden hadden we dus dat hele schap moet doorwerken om het konijn in alle fasen van zijn leven de beste voeding te geven. Nadat ik heb geaccepteerd dat ik met een volwassen konijn heb te maken gaat de verkoper verder: "Eens even kijken... een knaagsteen moet u ook beslist hebben! Dat is goed voor de tanden en er zitten mineralen in." Knaagsteen? Wat is er mis met een stuk hout dacht ik bij mezelf? Mineralen? Ik dacht dat ik net voer had gekozen waar alles in zit? De beste man probeerde me nog een aantal gadgets voor konijnen te verkopen maar ik liet het maar bij deze levensredende knaagsteen. Thuis gekomen besluit ik toch nog even op internet te zoeken naar de "knaagsteen". Dit vond ik op de site van de BunnyBunch.nl(voor en door dierenvrienden): "Knaag- en likstenen zijn erg slecht voor konijnen, ze krijgen er nierstenen van. Extra mineralen heeft jouw konijn ook niet nodig als hij een goed voedingspatroon heeft. Geef dus nooit een knaagsteen aan je konijn voor het afslijten van de tanden, of om wat voor reden dan ook." Huh? Heb ik net een dure steen voor ons konijn gekocht om z'n leven te verkorten? Het konijn heeft sowieso geen knaagsteen nodig als we hem een goed voedingspatroon geven. Hoe zit dat dan met die onbetaalbare zak hoogwaardig voer? Het leven van een konijn lijkt veel op dat van ons mensen wat dat betreft. Het ene moment hoor je dat een bepaald product super gezond voor je is, het andere moment kan je geen slechter product voor je gezondheid bedenken. Ondanks de slechte berichten hangt de steen nu toch in het nieuwe konijnenhok dat opa R. vanmiddag heeft afgeleverd. Het is te hopen dat de dierenambulance niet hoeft uit te rukken wanneer ons konijn zich te goed doet aan zijn knaagsteen.