Mijn foto in Zoom!

Een maand geleden werd ik benaderd door de redactie van het fotoblad Zoom of ze een foto van me mochten gebruiken voor een artikel. De foto had ik geplaats op de online fotogallerij van Zoom(zie Zoom gallery). Toevallig heb ik deze foto ook in m'n blog geplaatst(zie Het drama van Oradour-sur-Glane). Vandaag viel het blad op de te kleine deurmat(zie Verbouwingsellende). De foto is gebruikt voor de expertcursus over licht(zie hiernaast).
Toch leuk dat mijn foto is opgevallen tussen de duizenden foto's die online staan...

Verbouwingsupdate

We hoopten dit hoofdstuk ondertussen af te sluiten, maar helaas... Om met het positieve te beginnen, de nieuwe vloer ligt erin. Tot zover de positieve punten. Helaas hebben de keukenknutselaars de verkeerde soort tegels gebruikt waardoor we nu toch weer als een gek op de vloer moeten boenen om deze schoon te krijgen(geen gladde tegels), en de kleur is minder warm dan de vorige tegels. De tegellegger had een hulpje gestuurd die niet z'n dag had waardoor de tegels nu niet recht liggen en er bij een enkele tegel niet een hoek werd uitgesneden maar gewoon simpelweg doormidden werd gezaagd en vervolgens als een mozaiek op de vloer werd gekwakt. De voegen werden nog even vakkundig op grote afstand volgegooid en om 14:30 scheurden ze snel het weekend in. Blutch-v bleef verslagen achter. De klodders voegsel waren ondertussen aan het drogen in de voegen van de muur ipv de tegels. Blutch-v is direct als een gek met een tandenborstel(en met haar arm in de mitella door het ongeluk, zie blog Blutch-v) de muur gaan schoonmaken zodat het enige wat goed is gegaan(de muur) bij de verbouwing niet om zeep werd geholpen. De voordeur en voortuin waren ook goed onder handen genomen door de tegelplakkers. Eigenlijk is het teveel voor deze blog om te noemen wat we zijn tegengekomen. We wachten nu nog steeds tot het wordt afgemaakt. De lijst met restpunten is alleen maar groter geworden: plinten plaatsen, nieuwe koelkastdeur opnieuw monteren(deze had ik opeens in m'n hadden toen de onderkant losliet, en er zijn te lange schroeven gebruikt waardoor deze aan de voorkant zichtbaar zijn), nieuwe mat, strips tegelvloer/houtenvloer(waar we ondertussen allemaal al een keer over gestruikeld zijn omdat het tegelwonder de oude strip zonodig moest verbuigen), deur op maat maken(staat nu los in de gang) enz. Afgelopen maandagavond zouden deze punten worden afgewerkt door de baas zelf... Maar helaas liepen de andere werkzaamheden uit waardoor ze deze week helemaal niet meer komen. Als ze bij iedereen zo werken als bij ons dan kan ik me daar iets bij voorstellen.

Verbouwingsellende

Twee jaar geleden hadden we besloten onze keuken, die van ellende uit elkaar viel, te vervangen. Tegelijk met de keuken hebben we de vloer van de hal grondig laten aanpakken zodat de nieuwe houten vloer van de woonkamer gelijk zou liggen met de plavuizen in de hal en keuken. Om het hoogteverschil te compenseren waren vele bakken met egaline nodig. Deze werden door de handige Harry's gemengd in de hal met de boormachine op volle toeren zodat de klodders egaline tot aan het plafond zaten. Dit was maar één van de honderden punten van kritiek die we op de keukenboer hadden(plinten zagen op de nieuwe houtenvloer behoorde ook tot één van de toppers). Maar goed, na vele weken leek uiteindelijk toch het einde in zicht. Een lijst met restpunten bleef nog 2 jaar liggen. We waren overeengekomen dat we de laatste 10% zouden betalen wanneer alles was afgewerkt. Dit jaar werd de keukenboer wakker toen hij z'n administratie ging doornemen. Kom laten we die laatste 10% gaan innen zal hij gedacht hebben. Eerst even de restpunten afwerken kwam het antwoord van ons. Dat was prima dus kwam de keukenmeneer de restpunten opnemen. De lijst was ondertussen nogal gegroeid. Met name het krakende geluid onder onze voeten wanneer we over de plavuizen liepen baarde ons zorgen. Daar moet de tegelzetter maar naar kijken was zijn antwoord. Deze constateerde dat de gehele tegel vloer los lag maar dat kwam door de egaline en niet door de superlijm die hij gebruikt had.
Vandaag kregen we het antwoord: het lag zowel aan de egaline als aan de tegellijm, geen van beide heeft gehecht.

Hieronder de story so far in beeld:

Oude keuken is verwijderd in oktober 2005


Nieuwe keuken gereed(op tientallen restpunten na) eind 2005




Dit was vandaag.... :-(

Luxe vs. standaard

Afgelopen vrijdag zijn we met de Blutch-family en de J.-family naar Zeeland afgereisd. We hadden twee 7-persoonshuisjes naast elkaar gereserveerd zodat we niet de auto nodig hadden om elkaar te bezoeken. Door 11 euro extra te betalen per gezin konden we deze voorkeur uitspreken. Degene die dit geregeld heeft dacht waarschijnlijk dat huisje nummer 11 en 12 naast elkaar zouden liggen. Helaas, nummer 12 zat in een blok met luxe huisjes en nummer 11 in een blok met standaard huisjes. Beide families betaalden dus hetzelfde bedrag voor verschillende huisjes die niet naast elkaar maar schuin tegenover elkaar lagen(22 euro extra voor een wens die niet uitkwam).
Nou was bij ons niet bekend dat we te maken hadden met 2 verschillende typen huisjes dus mijn verbazing was groot toen ik de woonkamer van de J.family binnenkwam.

Blutch: "Heb je de breedbeeld TV van thuis meegenomen?!?!?"
J.:"Nee, hoezo?"
Blutch:"Wij hebben zo'n kleine TV en jullie een grote breedbeeld TV!?!?"
J. grijnzend:"We hebben ook nog een TV in de slaapkamer."
Blutch:"Wat??? Dat meen je niet!"

Het bleek toch echt waar te zijn. Het werd me duidelijk dat er toch een aantal verschillen tussen onze huisjes zijn die niet aan de buitenkant zichtbaar waren.
Vanaf dat moment begon het vergelijken:

LUXE	Standaard
hoekbank met zachte kussens	2-zits bank met harde kussens van plastic
luxe rieten stoelen met dikke kussens	rieten stoelen met een matje van 1 mm dik
kurkketrekker met hefbomen	standaard kurkketrekker
klok aan de muur	schroef in de muur met een stofrand die doet vermoeden dat er een klok heeft gehangen
stereo installatie met "Incredible surround"!	-
slalepels	-
grote breedbeeld TV(werkte niet met onze DVD speler)	kleine mini TV(werkte wel met onze DVD speler)
TV op de slaapkamer	-

Uiteindelijk wijten we elk verschil dat we tegen kwamen aan het type huisje. De deurbel van het luxe huisje werkte b.v. niet(we nemen aan dat extra rust een luxe is).
Gevolg was wel dat we het grootste deel van de tijd in het huisje van de J. family hebben doorgebracht.

Hieronder nog een foto van het strand waar we naar toe konden wandelen.

Op de volgende foto zijn onze kids in overtreding...(maximaal 1 tegelijk naar beneden).

Hier maken ze het wel erg bond, een parkeermeter in het weiland?

Al met al was het een zeer geslaagd weekend dat zeker voor herhaling vatbaar is(bij voorkeur in een lux huisje)...

Naar de haaien...

Eindelijk hebben we weer een abonnement op de dierentuin! Vanaf vorige week vrijdag is de Blutch-family weer regelmatig in de Arnhemse Burgers-zoo te vinden. Blutch-zoon wil altijd als eerste naar de haaien(letterlijk dan) dus daar hebben we eerst een tijd rondgestruind. Blijft inderdaad prachtig om te zien, jammer dat het zo druk was door de hersftvakantie. Om bij de glazenwand van de Ocean te kunnen geraken moet je als rugbyspeler jezelf in de menigte storten. De speeltuin is natuurlijk ook een geliefd tijdverdrijf voor de Blutch-kids terwijl wij als Blutch-ouders in de kou zitten te vernikkelen. Het is dat er een leeftijdsgrens van maximaal 12 jaar voor de speeltuin geldt anders hing ik allang in de touwen van de klimtorens om weer wat op temperatuur te komen.
Helaas is een deel van het park afgesloten vanwege een nieuw te bouwen accomodatie voor nog onbekende diersoorten(tenminste niet bekend bij ons, ik neem aan dat ze bij Burgers-zoo wel weten wat ze aan het bouwen zijn ;-) ).
En natuurlijk kan ik me weer uitleven met fotograferen, hieronder zijn de eerste foto's van ons zoo-seizoen te zien...

Het drama van Oradour-sur-Glane

De vakantie lijkt alweer maanden geleden. De winkels liggen al weer vol met Sinterklaas en Kerst spullen, terwijl ik nog bezig ben met het uitzoeken van onze vakantiefoto's. Een groot deel van deze foto's is genomen in Oradour-sur-Glane. Dit is een Frans dorpje in het midden van Frankrijk waar de Duitse SS panzerdivisie "Das Reich" op 10 juni 1944 642 inwoners vermoorde. Zowel mannen, vrouwen als kinderen werden in koele bloede vermoord als een vergeldingsactie in opdracht van Adolf Diekmann. Alle gebouwen werden vervolgens geplunderd en in brand gestoken. De Franse regering besloot de ruïnes te behouden in de staat zoals de Duitsers het hadden achtergelaten. Zeer indrukwekkend om hier tussen de ruïnes rond te lopen en er bij stil te staan watvoor drama hier heeft afgespeeld. Ik heb getracht met m'n foto's de trieste sfeer vast te leggen.
De foto rechtsboven heb ik genomen in de kerk waar zich een onbeschrijvelijk drama heeft afgespeeld. Alle vrouwen en kinderen werden door de SS in deze kerk bijeen gedreven waarna een explosief met gas in de kerk werd ontstoken. Nadat de Duitsers ontdekten dat via een opening frisse lucht naar binnen kwam openden deze de deuren van de kerk om vervolgens iedereen neer te schieten die nog in leven was. Uiteindelijk werd de kerk in brand gestoken. Eén vrouw wist via een raam te ontsnappen, de overigen vonden hier de dood...

De wrakken van auto's liggen her en der verspreid tussen de ruïnes. Op de onderste foto is de rails en bovenleiding van de tram nog te zien.

Hoe is het mogelijk dat mensen tot zulke gruweldaden in staat zijn....

Nieuwe header

Blutch-(v)echtgenoot heeft een nieuwe Malie-p-header dus dan kan ik natuurlijk niet achterblijven. Ik heb er voor gekozen m'n hobby's en intresses erin te verwerken. Blutch-v wil zelf nooit op de foto dus die is er helaas niet in verwerkt ;-) Verder spreken de foto's in de header waarschijnlijk voor zich maar ik zal het toch maar toelichten: Blutch-J, Blutch-R, fotografie, windsurfen en alles over WO II.

Rus en Japanner

Onze nieuwe huisgenoten zijn vandaag aangekomen! Jawel, in meervoud, een Rus en een Japanner. We hebben toch maar besloten dat Rowan ook een konijn krijgt zodat Joyce's konijn niet zo alleen zal zijn. Het hok dat opa R. gebouwd heeft is berekend op 2 konijnen dus dat was geen probleem. De konijnenfokker waar we onze hangoordwergjes hebben gehaald heb ik nog gevraagd wat zijn mening is over het gebruik van een knaagsteen(zie eerder bericht "konijnigheden"). Helaas zei hij ook dat het zeer slecht is voor de konijnen dus heb ik de knaagsteen ongebruikt weer uit het hok verwijderd. Mocht iemand nog behoefte hebben aan een knaagsteen dan is deze gratis af te halen bij ons thuis...
Hieronder de foto's van Joyce met Snuffie en Rowan met Stampertje .

Strak

Gisteravond ben ik bezig geweest oude video 8 bandjes over te zetten naar m'n computer om deze vervolgens in een flitsende video te veranderen. Vandaag liet ik het resultaat aan Corien zien. Haar reactie: "Toen zag je er nog strak uit!!!" Gelukkig heb ik de squash afspraak voor komende dinsdag niet vergeten want er moet nog hard gewerkt worden om weer zo "strak" te worden als toen... ;-)
Hieronder is de strakke video te zien(afwisselend is J. en ik te zien)

Konijnigheden

Toen ik klein was dacht ik altijd dat mijn konijnen een geweldig bestaan hadden. Sinds vanmorgen ben ik daar niet meer zo zeker van... Joyce krijgt morgen voor haar verjaardag(4 oktober) een konijn. Dus ik denk, even snel wat konijnevoer en stro halen bij de dierenspeciaalzaak zodat onze nieuwe huisgenoot zich direct bij ons zal gaan thuis voelen. Bij de schappen konijnevoer aangekomen merkte ik dat ff snel te voorbarig was. Niet keus uit 2 of 3 soorten voer maar minstens 10!! Van goedkoop tot onbetaalbaar, van baby tot bejaard konijn... voor elke fase van het leven is er wat te koop. Terwijl ik de grootste(en goedkoopste) zak uit het schap pak besluit ik toch maar advies te vragen aan de verkoper. "Ja, u kan die zak voer wel kopen maar dan moet u er wel vitamine pilletjes bijnemen of u neemt dit hoogwaardige voer.". Ondertussen wijst hij naar de rij voer van baby tot bejaard konijn. Het kost maar 3 keer zoveel, maar dan zit er schijnbaar alles in. "Hoe oud is uw konijn?" vraag hij. Ik twijfel even(konijn komt morgen pas en ik weet de leeftijd nog niet zeker). "Ik denk zo'n 4 maanden", zeg ik. "Volwassen dus", zegt de verkoper beslist. "Volwassen?" vraag ik met een ongeloofwaardige blik in m'n ogen. We hadden Joyce een baby(=jong) konijn belooft en niet een volwassen konijn! Dit konijn heeft dus al een heel leven achter zich, van baby tot volwassenheid. Waar wij minstens 21 jaar over doen(sommigen iets langer ;-) ) daar doet een konijn 4 maanden over. In die 4 maanden hadden we dus dat hele schap moet doorwerken om het konijn in alle fasen van zijn leven de beste voeding te geven. Nadat ik heb geaccepteerd dat ik met een volwassen konijn heb te maken gaat de verkoper verder: "Eens even kijken... een knaagsteen moet u ook beslist hebben! Dat is goed voor de tanden en er zitten mineralen in." Knaagsteen? Wat is er mis met een stuk hout dacht ik bij mezelf? Mineralen? Ik dacht dat ik net voer had gekozen waar alles in zit? De beste man probeerde me nog een aantal gadgets voor konijnen te verkopen maar ik liet het maar bij deze levensredende knaagsteen. Thuis gekomen besluit ik toch nog even op internet te zoeken naar de "knaagsteen". Dit vond ik op de site van de BunnyBunch.nl(voor en door dierenvrienden): "Knaag- en likstenen zijn erg slecht voor konijnen, ze krijgen er nierstenen van. Extra mineralen heeft jouw konijn ook niet nodig als hij een goed voedingspatroon heeft. Geef dus nooit een knaagsteen aan je konijn voor het afslijten van de tanden, of om wat voor reden dan ook." Huh? Heb ik net een dure steen voor ons konijn gekocht om z'n leven te verkorten? Het konijn heeft sowieso geen knaagsteen nodig als we hem een goed voedingspatroon geven. Hoe zit dat dan met die onbetaalbare zak hoogwaardig voer? Het leven van een konijn lijkt veel op dat van ons mensen wat dat betreft. Het ene moment hoor je dat een bepaald product super gezond voor je is, het andere moment kan je geen slechter product voor je gezondheid bedenken. Ondanks de slechte berichten hangt de steen nu toch in het nieuwe konijnenhok dat opa R. vanmiddag heeft afgeleverd. Het is te hopen dat de dierenambulance niet hoeft uit te rukken wanneer ons konijn zich te goed doet aan zijn knaagsteen.

Jong geleerd...

Vorige week zondag zijn we op bezoek geweest bij mij oude schoolvriend(MTS/HTS) /ex-surfer/squash-tegenstander/ex-collega/etc.... Laten we hem i.v.m. privacy redenen J. noemen. ;-) Kortom we deelden vroeger vele activiteiten waar we tegenwoordig met ons huidige drukke bestaan amper meer aan toekomen. Toch wel jammer, zou niet verkeerd zijn als ik wat van deze activiteiten weer zou oppakken ter compensatie van mijn zittende bestaan achter m'n laptop. Het wandelen van het kantoor naar de auto is ongeveer m'n beste sportprestatie van de afgelopen maanden als ik het rondrennen met m'n camera op Teenstreet niet meetel. We besloten het wekelijks squashen zo snel mogelijk weer op te pakken(oeps... ik moet nog een baan reserveren!). Maar onze grootste hobby van toendertijd was toch zeker windsurfen. Al zeker 10 jaar heb ik niet meer op een surfplank gestaan. Zouden we het nog kunnen? Zijn de surfspullen die onder het stof zijn verdwenen nog bruikbaar? En nog belangrijker, past het surfpak nog steeds?!?!? We zijn in de afgelopen tien jaar natuurlijk een stuk "gespierder" geworden zoals J. het uitdrukte. Dus ik s'avonds als we thuis zijn gekomen direct de surftas van zolder gehaald en snel getracht mijn surfpak aan te trekken. Gelukkig het past min of meer nog! Even een modeshow voor Corien gegeven, die vond dat het nog "best" kon... tja... misschien toch op dieet? Corien kon het niet laten de telefoon te pakken en de vrouw van J. te bellen om verslag te doen van dit gebeuren. Aan de andere kant van de lijn werden ook al verwoede pogingen gedaan om het pak passend te krijgen. J.:"Hij past, alleen kan ik niet meer ademhalen...". Dus eerst een nieuw pak halen dat is berekend op de enorme spierbundels van J.
Binnenkort hoop ik verslag te doen van onze eerste windsurf ervaring sinds vele jaren. Begin jaren 90 waren we zeer fanatieke windsurfers. Maakte ons niet uit of het sneeuwde, als er maar wind stond. Vraag me wel af of we nog steeds van die bikkels zijn als toen.... Om weer een beetje in de stemming te komen heb ik een paar oude fotoboeken van toen uit de kast gehaald.
Hiernaast een foto uit mijn jonge jaren(+/- 22 jaar jong) en rechtsboven een foto van m'n mede surfdudes eind jaren '80.
Hieronder nog een korte impressie hoe het er begin jaren 90 aan toe ging...


Tja... zag er toen wel een stuk jonger uit... maar goed, het spreekwoord zegt: Jong geleerd, oud gedaan.